Cumhuriyet Halk Partisi’nde (CHP) genel başkanlık yarışı kızıştı. Özgür Özel ve Örsan Övmen, dün adaylıklarını açıkladılar. Her ikisi de CHP’nin çocuğu, yani soldan gelen tertemiz genç isimler. Ancak ilk tepkiler, bu iki isim adına olumlu değil. Bırakın toplumda ve kamuoyunda rüzgar esmesi, CHP dünyasında bile heyecan uyandırmadı. Oysa yüz küsür CHP milletvekillerinin çok büyük bölümünden bile destek alamadılar. Bunun manası ve okunması ne derseniz, şöyle sıralayabiliriz:
CHP Artık Eski CHP Değil
Birinci husus, CHP artık eski CHP değil. Adeta menfaat, yani çıkar şirketi olmuş. Milletvekilleri dahil büyük çoğunluk, kişisel hesaplara göre pozisyon alıyor. Baktılar Kemal Kılıçdaroğlu kazanacak gibi, kimse karşısına çıkmıyor, dikilmiyor. Kemal bey 12 seçim kaybetmiş, o kalırsa CHP’nin yükselmesi milyonda bir ihtimal değilmiş, umurlarında değil.
Mahalli Seçim Hesapları Yapılıyor
İkinci nokta, yine bu paralelde mahalli seçim hesapları yapılması. Partili esnaf, belediyelerde adaylık ve meclis üyeliğine, yani ranta ulaşma peşinde. Bu sebeple yerinde kalacak gibi görünen Kılıçdaroğlu’na karşı pozisyon alınmıyor, almıyorlar.
Özel ve Övmen Kazanacak Aday Algısı Yaratamadı
Üçüncü husus, Özgür Özel ile Örsan Övmen’in kazanacak aday algısı yaratamamaları. Bunu yapıp inandırıcı olabilseler, kapılarında elbette kuyruklar olurdu. Hadi sizin yorumunuz merkez sağ partiler misali, CHP’de de artık fikrin, duruşun, ülkenin hiçbir şey ifade etmediği; güce boyun eğme ve itaatın bu partide de hakim olduğu mu?
Kılıçdaroğlu’nun Başarısızlıkları Gözardı Ediliyor
Dün Özgür Özel ile Örsan Övmen’i görüntü vermeyen en başta CHP milletvekilleri; yaşanan onca rezalete karşın hala Kemal Kılıçdaroğlu’nun yanında nasıl durduklarının başka açıklaması yok ve olamaz.
Yahu bu Kılıçdaroğlu’yla Türkiye’de de rejim değişti. Bu Kılıçdaroğlu’yla 35 vekilin 35’i İslamcı CHP listelerinden milletvekili oldu. Bu Kılıçdaroğlu ile Türkiye adeta yıkılmış iken Tayyip Erdoğan 12 seçimdir hep kazanıyor, hep birinci. Bu Kılıçdaroğlu ile CHP, PKK ve FETÖ ile özdeşleşti. Bu Kılıçdaroğlu ile CHP’nin tarihine, geçmişine küfredildi. Bu Kılıçdaroğlu ile Atatürk’e dersi mukatili denildi. Bu Kılıçdaroğlu’yla Said-i Nursi’lerle, tarikatlar kutsandı. Bu Kılıçdaroğlu’yla CHP mavi vatanın işgaline sustu.
Dahası ve en önemlisi, bu Kılıçdaroğlu var oldukça CHP’nin asla ve kat’a seçim kazanamayacağı bir kere daha kanıtlandı, kesinleşti.
Öyle iken hala bu Kılıçdaroğlu’ndan yana saf tutmanın adı çıkar hesabı yapmak değil de nedir söyler misiniz?
CHP Dünyası Neden Susuyor?
CHP medyasından mamalanan müsveddelerle, belediye başkan adaylığı peşinde koşan muhterislerin goygoyculuğunu anlayabiliyorum da; peki ya aklı başındaki CHP dünyası, CHP kamuoyu neredesiniz? Niçin susuyorsunuz?
Bakın böylesi kaos ve umutsuzluk tablosunda insanları sandığa götüremezsiniz. Bu itibarla martta beklenen hüsrandır buradan ilan ediyorum. Üzüntüm, halkta karşılığı olan Mansur Yavaş’la Ekrem İmamoğlu’nun CHP’deki bu çöküşe kurban olma ihtimalidir.
Yıllar yılı Kemal Kılıçdaroğlu’na siyasete başarısız ama şahsen dürüst ve temiz dedim. Gelinen noktada artık aynı şeyi söyleyemiyorum. Çünkü dürüst ve temiz bir insan, partisini ve ülkesini böyle bir duruma düşürmez, düşürmemeli.
CHP’nin Geleceği İçin Neler Yapılmalı?
CHP’nin geleceği için neler yapılmalı sorusuna ise şu cevabı verebilirim: Öncelikle CHP, kendine gelmeli. Partinin ruhuna, tarihine, ilkelerine sahip çıkmalı. Kemal Kılıçdaroğlu’nun başarısızlıklarını görmeli ve ona karşı cesur olmalı. Özgür Özel ve Örsan Övmen gibi genç ve dinamik isimlere şans verilmeli. Parti içinde demokrasi, katılım ve şeffaflık sağlanmalı. Toplumun talep ve beklentilerine kulak verilmeli. Ülkenin sorunlarına çözüm üretmeli. Muhalefet görevini layıkıyla yapmalı. İttifaklarını doğru kurmalı. Seçmenini motive etmeli.
Kısacası CHP, Atatürk’ün partisi olmaya devam etmeli.