Türkiye'nin enerji politikaları ve elektrik faturaları üzerine tartışmalar alevlenmeye devam ediyor. CHP İzmir Milletvekili Ednan Arslan'ın TBMM Sanayi, Ticaret, Enerji, Tabii Kaynaklar, Bilgi ve Teknoloji Komisyonu'nda yaptığı konuşmalar, vatandaşın cebinden çıkan paraların nereye aktarıldığına dair çarpıcı gerçekleri ortaya koyuyor. Arslan, Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu (EPDK)'nın politikalarını ve Akkuyu Nükleer Santrali'nde Türkiye'nin karşı karşıya kaldığı milyar dolarlık faturaları ele alarak, vatandaş lehine olabilecek indirimlerin neden şirketlere aktarıldığını sorguluyor.
EPDK'nın Tartışmalı Yetkileri ve Elektrik Faturalarındaki Gizli Gerçekler
Arslan, EPDK'nin yetkilerinin kısıtlanması gerektiğini savunarak, kurumun geniş yetkileri nedeniyle vatandaş lehine olması gereken indirimlerin şirketlerin cebine aktarıldığını belirtiyor. Özellikle nükleer santrallerdeki hisse devirleri ve atık yönetimi konularında yapılan değişikliklerle, EPDK'nın denetimden uzak bir yapıya büründüğünü ve bu durumun Türkiye'nin enerji politikaları üzerindeki hâkimiyetini azalttığını ifade ediyor.
Vatandaşın Cebinden Şirketlerin Kasasına: Elektrik Faturalarındaki İndirimlerin Akıbeti
Elektrik faturalarında görünen ve görünmeyen yükler, vatandaşın ekonomik durumunu doğrudan etkiliyor. Arslan'ın verdiği örneklere göre, EPDK'nın geçen yıl yaptığı dağıtım ve enerji bedellerindeki değişiklikler, vatandaşın faturasında bir iyileşme sağlamak yerine, görevli tedarik şirketlerinin gelirlerini artırmış. Enerji piyasası takas bedellerindeki düşüş vatandaşa yansıtılmayıp, dağıtım bedelleri artırılarak, aslında vatandaşa sağlanabilecek 125 TL'lik indirim, şirketlerin kazancına dönüştürülmüş.
Akkuyu Nükleer Santrali ve Türkiye'nin Büyüyen Faturası
Akkuyu Nükleer Santrali'yle ilgili olarak Arslan, Türkiye'nin sadece bir "müşteri" konumunda olduğunu ve santralin maliyetinin yanı sıra, enerji alım fiyatlarının da ülkeye büyük bir ekonomik yük getirdiğini vurguluyor. İlk etapta 20 milyar dolar olarak öngörülen yatırım maliyetinin yanı sıra, enerji alım bedelleriyle birlikte Türkiye'nin karşı karşıya kalacağı fatura, on beş yıllık bir sürede 71,1 milyar dolardan, altmış yıl vadede 353,2 milyar dolara kadar çıkabilecek boyutlara ulaşıyor. Bu durum, Türkiye'nin yerlilik ve millilik vurgusuna rağmen, aslında büyük bir mali yükü Rusya'ya ödeme noktasına getiriyor.
Sonuç
Ednan Arslan'ın açıklamaları, Türkiye'nin enerji politikaları ve elektrik faturaları konusunda ciddi bir tartışma başlattı. EPDK'nın yetkileri, nükleer enerji politikaları ve elektrik faturalarındaki adaletsiz dağılım, vatandaşın ekonomik yükünü artırırken, enerji şirketlerinin kazancını maksimize ediyor. Bu durum, enerji politikalarının şeffaflığı, adil dağılımı ve vatandaşın lehine olması gerektiği konularında yeniden düşünülmesini gerektiriyor. Enerji politikalarında şeffaflık, adalet ve milli çıkarların korunması, sürdürülebilir ve adil bir enerji geleceği için olmazsa olmaz koşullardır.