Bir kadın tanıdım. Yüreği kir pas içinde kalmış.
Evlilik gibi kutsal bir yuvayı kendi pis emellerine alet eden, yüreği katılaşmış bir kadın.
Belli ki yuva kurmak değildi amacı. Ama bilemezdi adam. Hayalleri vardı gelecek adına, güvendi kadına. Muhabbetle geçen bir yuvası ve evliliğini süsleyen boy boy çocukları olacaktı.
Başladı evlilik hazırlıklarına sonunu bilmeden. Heyecan içinde koşturdu durdu sağa sola.
Yoruluyordu ama olsun değerdi.
Vakit geldi çattı artık;
Nikâh memuru sordu tüm davetliler önünde;
bir ömür eş olarak kabul ediyor musun?
Adam mutlulukla yüksek sesle evet dedi.
Kadının ağzından istemsizce döküldü evet sözcüğü.
Evlendi adam başına gelecekleri bilmeden.
Nereden bilirdi daha ilk günden yara alacak hayalleri.
Ve kadının kirli emelleri tek tek ortaya çıkmaya başladı.
Tartışma çıkarmak için yer aradı, üstüne gitti adamın.
Adam sükût altındır deyip sustu. Ama nafile, kadın bam teline basmak için kararlıydı. Tüketecekti adamı.
La Havle dedi yüksek sesle adam, uzaklaştı yanından sinirlenmemek için.
Ne yaparsa yapsın plan işleyecekti. Kadın terk edecekti adamı.
Adam nefes almak için dışarı attı kendisini.
Ellerini başının arasına koyup, olan biteni anlamaya çalışıyordu.
Çaresizdi, çırpınıyordu.
Kadın yine bir bahane ile kavga çıkardı, evi terk etti sonunda.
Soluğu mahkemede aldı.
Evliliği kurtarmak için çabaladı durdu ama nafile, para hırsı bitirdi evliliği.
Ve mahkeme kâğıdı gelir adama.
150 milyar maddi, manevi tazminat ve 750 lira yoksulluk nafakası ister kadın.
Anlar artık adam kadının amacını.
Ama artık çok geçtir.
Adalete sığınır adam başına gelecekleri bilmeden.
Mahkeme başlar tedbir nafakası konar.
Şaşırır adam suçlu değilken, suçlu damgası yemiştir.
Bekler ikinci celseyi.
Ve başlar ikinci mahkeme.
Kadının şahitleri Allah’tan korkmaz ve sıralar yalanları.
Adam ikinci şoku yaşar.
Ve mahkeme sonuçlanır;
Karar, erkek evlenerek en ağır suçu işlemiştir.
Bu yüzden kadının ömür boyu kölesidir.
Bu kölelik sonucu ona bakmakla yükümlüdür.
Kadın özgürdür, kısıtlanamaz.
Yaz kızım, kadın istediği adamla gezebilir, yeni yuva kurmadan nafakasını alıp,
Sevgilisi ile yiyebilir.
Kâtip sorar;
Hâkim Bey adam ne olacak?
Adam mı? Kimin umurunda, evlenirken bana mı sordu?
Adam kafasını kaldırdı, baktı mahkeme salonuna orada asılı bir yazı.
Adalet Mülkün Temelidir.
Adam aradı ama bulamadı ADALETİ.